لطفا قید بفرمایید که اسناد این بایدها و نبایدها مربوط به ساواک و دوران مقام معظم شاهنشاهی نیست:
مربوط به زمانی است که هنوز در بعضی از کشورها پادشاهی وجود داشت ولی سی و چهار سال از وارد شدن «اسم» جمهوری در کنار نام ایران می‌گذشت. اما در حالیکه خواهش‌های خانواده سلطنتی دیگر کشورها از رسانه‌های کشورشان مانع فریاد زدن لختی پسرشان نمی‌شد و دیدن این لختی نشانه حرام‌زادگیشان نبود ما بعد از جمهوری هم همچنان در مقطع حساس کنونی بودیم و «رسم» به کاربردن واژه ملت و ملی به جای اسم شخص پابرجا بود و در محدود کردن رسانه‌ها به مجوز و ممیزی بسنده نمی‌شد و انگار نه انگار که انقلابی شده همچنان به دلیل حفظ منافع آقای ملی به رسانه‌ها دستورالعمل بکنید و نکنید و بپردازید و نپردازید می‌دادند و تازه مهر «خیلی محرمانه» هم می‌زدند که رعیت نداند که ما خودمان به شما گفته‌ایم که برجسته نشانمان دهید بلکه باید تصور کند شما رسانه‌های آزاد تحت امر ما خودتان تشخیص داده‌اید که ما چقدر در دنیا برجسته هستیم و بقیه چقدر حقیرند.
البته اگر به این توصیه‌ها عمل نکنید ما شما را توجیه لازم خواهیم کرد! حتی اگر توصیه‌ای هم نکرده باشیم شما باید خودتان برجستگی‌های ما و مشکلات روز افزون بقیه را تشخیص بدهید اگرنه فرقمان را در چشمتان فرو خواهیم کرد. اینکه تا ریز کلماتی که باید بنویسید و نباید بنویسید قانون برای مطبوعات گذاشتیم که نباید باعث سلب مسؤلیت از شعور و تشخیص خودتان شود. نمی‌شود که هر بار همه چیز را تذکر دهیم تا بهانه‌ای به دست دشمنان بیفتد که ما را مستبد نشان بدهند. اگر از سواد و تخصص کافی در زمینه مفهوم رسانه در کشورهای استبدادی برخوردار باشید شعور خودتان باید برسد که ذکر کردن نام مقام معظم پادشاهی بدون این القاب چه خیانتی در حق ملت است و چه عواقبی دارد نا گفتنی! پس همانطور که پیرو نامه‌های خیلی محرمانه شماره فلان «مسبوقید»…
بر گرفته از وبلاگ وحید آنلاین
