مردم آذربایجان در خیابانها خواهند ماند

من رسانه هستم شما رسانه هستید ما رسانه هستیم .صدای زندانیان سیاسی باشید.

شنبه ۵ شهريور ۱٣۹۰ - ۲۷ اوت ۲۰۱۱ قیامهای لاجوردین شهرهای تبریز و اورمیه در حمایت از حیات طبیعت آذربایجان و بخصوص دریاچه مظلوم اورمیه، همچون خونی است که از قلب وطن مادری در درون رگهای آزادی فشرده شده و در سراسر آذربایجان و ایران دوید. ما عقب نخواهیم نشست.ما سکوت نخواهیم کرد. ما سکونتگاه ساکنین کاخ ستم را در هم خواهیم شکست. ما از فراز قلعه جمهور، از تختگاه بذ، از ستیغ صخره ای که قامت بابک خرمدین را در هزاره تاریخ افراشته داشت، از سرزمین آتشها، از میان ملتی که هرگز و هرگز حاکمیت ستم و استیلای جور را برنتافت، از حنجره انسانهایی که همیشه و همیشه ندای آزادی و صدای آزادگی را در جهان پراکند، از سنگر پر آذر آذربایجان، از میان انبوه دردهای جانکاه آذربایجان، خطاب به تمامی آذربایجان، خطاب به تمامی ایران و خطاب به تمامی جهان سخن می گوییم: ما هم قسم شده ایم و کفن پوش. ما متحد شده ایم و خروشان. ما به جان آمده ایم و بی تاب. بس است پذیرفتین ننگ بقای این حکومت فاشیست، قهقرائی و سیاه. رژیمی که؛ هم ملتمان را می کشد و هم طبیعتمان را. هم لبخندهایمان را پژمرده می کند و هم گلهایمان را. هم اشک چمشهایمان را می مکد و هم اب درون چشمه هایمان را. ما فرزندان ستارخان و باقرخان و خیابانی هستیم. ما آتشگاه انقلابهای فروزان تاریخ معاصر هستیم. ما جانباز راه آزادی و آزادگی هستیم. فریاد ما شعار آزادیخواهان صدر مشروطیت است، شعار تفنگداران و مجاهدان مشروطه، شعار ستارخان و باقرخان حیدرعمو اوغلی: نیست، نابود، استبداد زنده باد حریت، جاوید باد مساوات، برقرار باد تجدد ای ایران، گوش بدار! آذربایجان با تمام جان، برای آزادی و آزادگی مبارزه می کند. آذربایجان همراه و هم پیمان تمامی آزادیخواهان و آزادگان جهان است. آذربایجان می خواهد نه فقط این رژیم فاسد بلکه این مدار فاسد دیکتاتور ساز و فاشیست پرور را از هم بگسلد. آذربایجان در حرکتی پر شور و شعور، در نهایت قوت و قدرت، با تکیه به تاریخ غنی و قوی حریت طلبیش، ذره ای و لحظه ای قصد تحمل ستم را ندارد. ای ملت آذربایجان! سون درس فلاکت نه دئمکدیر؟، شو دئمکدیر؛ گلمزسه اگر کندینه ملت گئده جکدیر! (می دانی آخرین درس فلاکتچیست؟ این است؛اگر ملت به خودباروی نرسد نابود خواهد شد) پس بیائید خانه های تاریکمان را با چراغ آزادی روشن کنیم. نجات و آزادی در خیابانها است. همچون تاجی گرانبها در برابر پای دژخمیان بر زمین افتاده است. ملت باید بخواهد، باید بجنگد، باید پیروز شودتا در نهایت این تاج را بر سر بگذارد. این تاج، تاج مردم است، تاج جمهور مردم است. تاج ملتی است که صدایش، صدای خداست. امروز رفتن به خانه خطا است. خطائی تاریخی. فاشیستها در صدند تا ریشه طبیعت و ملتمان را بخشکانند. اگر همراه و همصدا و هم پیمان هم باشیم، زمین و زمان را خواهیم شکافت. در خیابانها بمانیم و اگر لازم شد برای نجات شرف و ناموسمان بمیریم. فریاد آزادی و آزادی سر دهیم. نهراسیم، نترسیم و مرعوب نشویم. دشمنان ما ترسوترین و کریهترین و بد نهادترین مردمان روزگارند. این حق خوبان است که بیشتر از بدان شجاع باشند. ما عموم ملت آذربایجان و مردم ایران را به خیابانها دعوت می کنیم. بیائید تبریز را ، تهران را، اورمیه را، اردبیل را، اصفهان را، زنجان را، شیراز را، سنندج را، اهواز را را، رشت را، مراغه را، قزوین را، ساری را، کرمان را، کرمانشاه را، یاسوج را، زاهدان را، سولدوز را، قم را، مشهد را، اراک را، همدان را، خرم اباد را، بندرعباس را، بوشهر را، یزد را، بیرجند را، بجنورد را، سمنان را، ایلام را، و در یک کلام تمام آذربایجان و ایران را، تبدیل به میدان التحریر قاهره کنیم. در خیابانها بمانیم و بمانیم و بمانیم، آنقدر که دشمنان رهائی ملتمان و حیات طبیعتمان و بقای فرهنگمان بروند. جمعی از فعالین حرکت ملی آذربایجان یکشنبه، ششم شهریور ماه سال 1390

ایران گلوبال